Mohammadreza Hakimi, vrhunski islamski filozof koji je bio najpoznatiji po svojim studijama o društvenoj pravdi i individualnoj slobodi u islamu, umro je u nedjelju navečer od srčane insuficijencije. Imao je 86 godina.
Prije nekoliko sedmica primljen je u bolnicu na liječenje od umora uzrokovanog COVID-19, rekla je Morteza Kia, jedan od njegovih učenika.
“Virus je zahvatio i njegove bubrege pa je posljednjih dana bio hospitaliziran i na kraju je umro od srčane insuficijencije”, dodao je.
Hakimijeva porodica potvrdila je njegovu smrt u saopćenju nazivajući ga “čuvarom monoteizma, filozofom pravde i pobornikom siromašnih i bespomoćnih ljudi”.
U drugoj izjavi objavljenoj na njegovom nalogu na Instagramu, njegova porodica je također napisala: “Htio je biti horizont da razbije žednu pustinju posmatrača i nahrani nade očajnika.”
Mnoge kulturne i političke ličnosti, uključujući ministra kulture Seyyed Abbas Salehija i vođu Islamske revolucije, ajatolaha Seyyeda Ali Hamneija, izrazile su sućut zbog Hakimijeve smrti.
“Nažalost, primio sam vijest o smrti učenog čovjeka i velikog mislioca, njegove ekselencije gospodina Mohammadreze Hakimija, neka mu Bog posveti dušu”, napisao je ajatolah Hamnei u poruci saučešća objavljenoj u ponedjeljak.
Nazvao je Hakimija “velikim filozofom, vještim književnikom, inovativnim misliocem i islamologom za pravdu”, te dodao: “Iskreno saučešće zbog tragične smrti ovog dugogodišnjeg prijatelja njegovoj časnoj porodici i rodbini, posebno njegovom velikom bratu, prijateljima i sljedbenicima njegove misli; neka mu Bog blagoslovi dušu. ”
Hakimi je rođen u vjerskoj porodici u Mašhadu, velikom iranskom gradu.
Njegovog oca, Abdolvahaba, poštovali su vrhunski biznismeni na čaršiji zbog njegove iskrenosti. Hakimi je započeo svoje obrazovanje 1941. Primljen je u islamski internat u Horasanu šest godina kasnije, provevši 20 godina učeći islamske nauke od vrhunskih klerika kao što su Seyyed Abolhassan Hafezi i šejh Mođtaba Qazvini.
Godine 1969. veliki ajatolah šejh Mohammed-Mohsen Razi, popularno poznat kao Aqa Bozorge Tehrani, osposobio ga je za vršenje idžtihada, međutim nikada nije nosio odjeću običnih muslimanskih vjerskih lica.
Napisao je preko 100 knjiga i članaka o islamskim pitanjima. “Al-Hayat” (“Život”) jedna je od njegovih najvećih knjiga napisanih na arapskom jeziku u dvanaest tomova koji datiraju od 1974. do 2015. godine.
Ova knjiga je zapravo enciklopedija islamskih nauka, koja zauzima visoko mjesto u islamskom svijetu.
Ova knjiga, koja je dobila doprinose od nekih drugih islamskih učenjaka, pruža dubok uvid u sliku islama i šiizma. Knjiga se usredsređuje na Hakimijeva gledišta o socijalnoj pravdi i individualnoj slobodi izvedena iz Časnog Kur’ana i hadisa.
Ahmad Aram je preveo šest tomova zbirke na perzijski.
“Minus siromaštvo” je još jedna knjiga koju je napisao Hakimi, a koja raspravlja o njegovim stavovima za pravdu o ekonomskim pitanjima u islamu.
Među njegovim zaslugama su i „Sunce okcidenta“, „Tumačenje Sunca“, „Crvena mudrost“ i „Plač dana“.
