Setar je perzijski muzički instrument. Spada u familiju lutnja. Dolazi od riječi seh (tri) i tār (žica). U 19. stoljeću dodana je i četvrta žica, a dodao ju je Moshtagh Ali Shah, poznati derviš svirač setra.
Izrađen je od tankog dudovog drva, te ima 24 ili 26 pomičnih pragova. Smatra se da setar je predak indijskog sitar. Vjerojatno ne postoji drugi instrument koji govori duši iranskih muzičara tako prisno kao setar. Zbog svoje delikatnosti i intimne zvučnosti, setar je preferirani instrument sufi mistika, tako da ima poseban, duhovni smisao.
U historijskim tekstovima o perzijskoj muzici, mnogi autori i pjesnici spominju setar, a opisuju ga kao tamburicu sa tri žice. Setar nije glasan kao tar, kamančeh ili santur zato ga neki vole slušati u tišini noći. Sličnosti između perzijskog setara i indijskog sitra pokazuju da su im korijeni isti, a mnogi Indijci smatraju da je setar sitrov predak i da je Amir Košro Dehlavi vrlo poznati indijski svirač-pjesnik, koji je porijeklom iz Perzije, napravio izmjene na setaru kako bi ga prilagodio indijskoj muzici.
