Nedavno je iz štampe izašao bosanski prijevod knjige pod naslovom “Živa sam”, iranske autorice Masume Abad, koja govori o njenim sjećanjima na dane zatočeništva tokom iransko-iračkog rata (1980-88). Izdanje na bosanskom jeziku izdaje i štampa izdavačka kuća Dobra knjiga.
Masuma Abad, iranska autorica, univerzitetska profesorica, političarka i društvena aktivistica rođena je 5.septembra 1962. godine u jednoj vjerskoj porodici, koja je bila aktivna u vrijeme i poslije Islamske revolucije. Tokom rata imala je sedamnaest godina i radila je za iranski Crveni polumjesec u terenskoj bolnici i na medicinskim klinikama.
Trideset tri dana nakon početka rata, irački vojnici su 15.oktobra 1980.godine, na putu za Abadan, zarobili Masumu Abad, Fatimu Nahidi, Merjem Bahrami i Halimu Azmude dok su bile u misiji Crvenog polumjeseca. One su prvo poslane u pogranični logor Tanumeh, a zatim u zatvore Estehbarat (Sadamova tajna služba) i Al-Rašid. Nakon nekog vremena prebačene su u logore Mosul i Al-Anbar. Abad je puštena tri godine i šest mjeseci poslije, odnosno 21. aprila 1983.godine.
Knjiga “Živa sam” sastoji se od osam poglavlja. Prvo i drugo poglavlje govore o djetinjstvu i ranoj mladosti autorice. Treće poglavlje nosi naziv “Revolucija” a četvrto “Rat i zatočeništvo”. Naredna poglavlja govore o zatvoru Al-Rašid u Bagdadu i logorima u Mosulu i Al-Anbaru. Osmo poglavlje sadrži fotografije i dokumente.
Knjiga je osvojila brojne nagrade uključujući nagradu “Knjiga godine Svete odbrane” i štampana je više puta u Iranu. Također, ova knjiga je među prvim objavljenim radovima o ulozi iranskih žena u tom periodu što je otvorilo put za objavljivanje sličnih djela.
Prvi put je objavljena na perzijskom jeziku 2012.godine. Takođe, prevedena je na engleski, arapski, urdu, njemački i francuski.
Mišljenje vrhovnog vođe Islamske Republike Iran ajatollaha Sejjid Ali Hameneija o knjizi “Živa sam”:
“U ime Boga Milostivog Svemilosnog Samilosnog
Knjigu sam pročitao s dvostrukim osjećajem, tugom i ponosom, a ponekad kroz suze; čestitajući na ovoj strpljivosti, duhovnoj energiji i čistoti i ovoj umjetnosti u književnom pregnuću stapanja lijepog i ružnog, patnje i veselja, u jednu riječ.
Blagorodna riznica sjećanja boraca i oslobođenih ratnih zarobljenika vrijedna je i veličanstvena baština koja obogaćuje našu historiju i umnožava njezine pouke. Veliki je poduhvat i hizmet ta sjećanja iz uma i memorije pretočiti u djelo pera i umjetnosti.
Ovo je također, djelo koje treba prevesti i na druge jezike. Selamim četiri junakinje ove knjige, posebno autoricu.”
